10,7 miljoen hectare afgebrand (een gebied groter dan Portugal), zeker 25 mensen zijn omgekomen, meer dan 1.000 miljoen dieren zijn omgekomen en 2.500 huizen zijn verwoest, Australië blijft branden.

Bosbranden zijn niet iets nieuws in onze antipoden. Elk jaar is er een tijd dat er branden zijn; wat er deze keer gebeurt, is echter NIET normaal. 2019 was het warmste en droogste jaar in dit land sinds er records zijn, dus de periode buiten het brandrisico is verminderd, wat betekent dat gecontroleerde verbranding kan worden uitgevoerd om de brandstofbelasting te verminderen. Daarom had Australië een uitgangssituatie (meer hitte, minder vochtigheid en meer brandstofbelasting) die de perfecte voedingsbodem was voor de verspreiding van een brand met een hoge intensiteit.

Het komt steeds vaker voor dat, ondanks de inspanningen van de operatie, bosbranden aan hun blusvermogen ontsnappen. Een hetere en drogere planeet vraagt ​​om dringende oplossingen en om te begrijpen hoe deze situatie van dramatische branden is ontstaan, branden die zich onvoorspelbaar gedragen en met een intensiteit die microklimaten genereert die typerend zijn voor winden en vuurstormen.

Klimaatverandering veroorzaakt geen branden, maar verergert de verspreiding ervan. In die zin is het noodzakelijk om de grondoorzaken (ontstekingsrisico) goed te begrijpen door de oorzaken en drijfveren (nalatigheid, opzet of natuurlijkheid) te onderzoeken om preventieve, zelfbeschermings- en sociale bewustwordingsinitiatieven te nemen. Maar bij branden van een dergelijke omvang als die in Australië richten we ons op de oorzaken die de branden verspreiden (spread risk) waarbij klimaatverandering centraal staat. Met dit alles moeten overheden:

1. Beheer bossen, een veranderend gebied dat lijdt onder de gevolgen van klimaatverandering

Hittegolven en droogtes zijn langdurig en wijdverbreid. Hierdoor zijn de bodem en vegetatie droger en is het landschap meer ontvlambaar. Preventieve bosbouw en initiatieven die de brandstofbelasting verminderen en beheersen zijn nodig om bossen te krijgen die minder kwetsbaar zijn voor klimaatverandering.

2. Verhoogde financiering voor preventieve bosbouw- en brandbestrijdingsdiensten

In Australië wordt de brandbestrijding gerund door vrijwilligers (het is het grootste en best georganiseerde vrijwilligersnetwerk van het land). Tegenwoordig hebben ze donaties gekregen van het maatschappelijk middenveld. Hoe is het mogelijk dat een land als Australië de behoeften van uitsterven niet professionaliseert en budgetteert?

3. Bereid de bevolking voor op het groeiende risico op bosbranden om het te voorkomen en te verminderen

In WUI-gebieden (wonen in een natuurlijke omgeving) is het essentieel dat er preventie- en calamiteitenplannen worden georganiseerd om de tijden van chaos te verkorten en de eerste uren van de brand het hoofd te bieden. Deze eerste uren zijn essentieel voor brandweerlieden die eerst de bescherming van mensen hebben, vervolgens activa (huizen die al leeg zijn) en, ten slotte, het milieu. In Spanje en Australië hebben ze dezelfde volgorde van prioriteiten. Als de huizen worden beschermd, zou dat betekenen dat er minder verbrande hectaren zijn en minder risico's voor brandweerlieden die steeds vaker te maken krijgen met gevaarlijkere branden. Ze zijn ooggetuigen van wat nog nooit is gezien en waarvoor ze zelfs het leven verliezen.